Teoria Społecznej Dominacji (Social Domianance Theory – Sidanius, Pratto, 2003) powstała na gruncie psychologii społecznej, wywodząc się od prostej obserwacji, iż społeczeństwa kultury euro-amerykańskiej (w przeciwieństwie na przykład społeczności zbieracko-łowieckie) wytwarzają stabilizowany nadwyżkami ekonomicznymi układ działający na poziomie grup i statuujący społeczną hierarchię, w której przeciętny, w rozumieniu statystycznym mężczyzna, trenuje w ciągu swojego życia, częściej niż kobieta sytuacje związane z okazywaniem power (wydaje się, że brak polskiego słowa oddającego znaczenie angielskiego power w rozumieniu odnoszącym je do sytuacji społecznych).
Autorzy TSD w oparciu o poczynione założenia skonstruowali wskaźnik Orientacji na Społeczną Dominację. Akcentują, że ów czynnik, choć jest w pewnym stopniu również funkcją typowych zmiennych psychologicznych, jak temperament czy osobowość, w głównej mierze zapośredniczony jest doświadczeniami socjalizacyjnymi i zajmowaną pozycją w grupowej społecznej hierarchii.
Badacze udowodnili, że niezależnie od płci biologicznej i różnic osobowościowych czy genetycznych, podwyższenie pozycji w strukturze hierarchicznej determinuje podwyższenie wskaźnika Orientacji na Społeczną Dominację. Badacze w toku kontrolowanych procedur, „wyposażając” ludzi (kobiety i mężczyzn) w status i power (moc społeczną) uzyskiwali zwiększenie wskaźnika Orientacji na Społeczną Dominację.